روزنامه جوان: یکی از عوامل باخت رسانهای شمایید! /قطعنامه شورای حکام؛ نشانه پایان انعطاف/آزادی فراتر از هر مقوله دیگر
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۳۷۸۹۲
به گزارش «تابناک» روزنامههای امروز یکشنبه ۲۹ آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در دیدار صدها نفر از مردم اصفهان با تیترهایی همچون «بساط شرارت بدون شک جمع خواهد شد»، «هیچکس خودسرانه حق ندارد به خیال خودش کسی را مجازات کند» و «امیدآفرینی، شاخص ایراندوستی است» در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم:
قطعنامه شورای حکام؛ نشانه پایان انعطاف
یوسف مولایی استاد حقوق بینالملل طی یادداشتی در شماره امروز آرمان ملی با عنوان قطعنامه شورای حکام؛ نشانه پایان انعطاف نوشت: قطعنامههای شورای امنیت همواره به منظور ارسال پرونده کشورها به شورای امنیت نیست. گاهی این قطعنامهها جنبه هشدار دارد. در دو نشست قبلی آژانس از رفتار ایران انتقاداتی صورت گرفت و انتقاداتی به منظور عدم همکاری با آژانس و فراهم نشدن امکان دسترسی آژانس به سایتهایی که آژانس مدعی بود که در آن فعالیتهایی صورت گرفته انجام شد؛ اما ایران در ارتباط با آن توضیحی به آژانس نداد. از این جهت بود که پس از نارضایتی آژانس از کمکاری تهران در تعامل با آژانس و تحریکات و فشارهای غربیها در نهایت شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی قطعنامه سوم خود را علیه ایران صادر کرد؛ لذا حتی اگر شرایط سیاسی هم تغییر نمیکرد قطعنامه صادر شده علیه ایران در شورای حکام تا حدودی قابل پیش بینی بود. البته احتمالا مسائل داخلی ایران موجب شده مواضع اروپاییها علیه تهران تندتر شود، اما ظاهر قضیه فنی است و مدعی هستند که ایران در مورد مسائل پادمانی توضیحی به آژانس نمیدهد. سه سایت در این زمینه مد نظر است و، چون ایران در این زمینه همکاری نکرده است ایران را مستعد برخورد دانستهاند. اگر شرایط عادی بود و در تهران مشکلاتی وجود نداشت احتمال اینکه این رخداد در آژانس علیه ایران ایجاد نشود، دور از ذهن بود. زیرا به هر طریق اروپاییها به گونهای تصمیم میگیرند که حاشیهها نیز بر متن برای آنها تاثیرگذار است. شاهد بودیم که جز چین و روسیه همه کشورهای موثر به این قطعنامه رأی دادند. البته اروپاییها به ایران فشارهایی آورده بودند که موارد اختلافی با آژانس را حل کند از سوی دیگر ایران هم به منظور بازگشت به برجام ضمانتهایی از آژانس بینالمللی انرژی اتمی درخواست کرده بود که در برابر این خواسته آنها نیز مساله پادمان را برجسته میکردند. از جمله علتهای این قطعنامه این بود که پادمان با مسائل سیاسی و مسائل حقوق بشری ادغام شد و انگیزه در اروپاییها به منظور توافق با تهران کاهش یافته است. از قرار معلوم آنها نمیخواهند مانند گذشته در برابر ایران انعطاف نشان دهند. از سوی دیگر ایران هم اوقات مناسبی داشت تا از آن استفاده کرده و برجام احیا شود، اما این زمانها از دست رفت و کارشناسان در این ارتباط مدام هشدار دادند. ایران در ارزشگذاری برای پیشرفت در پرونده هستهای دچار اشتباههای محاسباتی شد و اکنون میبینیم که بازگشت به برجام در مقایسه با گذشته سختتر شده است تا بتواند به احیای برجام امیدوارتر باشد. البته اگر سخنان سفیر روسیه درست باشد و در آینده شاهد حضور اعضای آژانس در ایران باشیم آنگاه میتوان این احتمال را داد که بخشی از ابهامات آژانس در نتیجه مذاکرات در ایران حل شود. البته صفبندی سیاسی در ارجاع پرونده هستهای ایران مهم است و اگر نوعی اجماع هم در این ارتباط باشد شرایط سختتر هم خواهد بود. البته اگر ایران این مذاکرات را آغاز کند و به سمت حل مسائل حرکت کنیم آنگاه ایران میتواند امیدوار باشد. از طرفی شرایط داخلی ایران یک متغیر برای غربیها به حساب میآید و اگر تهران بخواهد در پرونده هستهای به دستاوردی برسد در ابتدا باید نوعی آرامش در داخل ایجاد کرده و در مورد مسائل داخلی باید مدیریت ویژهای داشته باشد. ایران دچار اشتباه محاسباتی شد زیرا اینگونه تحلیل میکرد که جنگ اوکراین موجب خواهد شد اروپا به ذخایر ایران نیاز داشته باشد، اما شاهد بودیم که اینگونه نشد و این وزنه از دسترس ایران خارج شد. از این رو میتوان چنین تحلیل کرد که برجام با شرایطی که وجود داشت فعلا قابل دسترس نیست و باید به منظور احیای برجام طرحی نو در انداخت که آن هم در ابتدا مستلزم ایجاد شرایط بهتری در ایران و مدیریت کشور و ایجاد آرامش در درون ایران است. این مورد را میتوان در تصمیمگیریهای غربیها در آینده در ارتباط با برجام مشاهده کرد.
آزادی فراتر از هر مقوله دیگرمحمدصادق جنانصفت طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت نوشت: شهروندان ایران تنها به این دلیل که در دهههای پرشمار سپریشده به هر دلیل با فایدههای مقوله ارزشمند آزادی در نظر و در عمل آشنایی لازم و کافی به دست نیاوردهاند، درباره این عنصر نیرومند و پیشبرنده جامعههای انسانی کمتر میدانند. این اندک فهمی از مزیتهای مقوله بسیار نیرومند آزادی حتی در میان سیاستمداران و مدیران اقتصادی و سیاسی کشور نیز با کمال وضوح دیده میشود. نزد سیاستورزان ایرانی که منافع گروهی و باندی و جناحی و حکومتی آنها اقتضا میکند، آزادی مقولهای است که در برخی از رفتارهای آدمیان و گروههای انسانی نمود پیدا میکند و عموما نیز آن را به آزادی در پوشش و رفتار با دیگران خلاصه میکنند. اما واقعیت آزادی بسیار فراتر از این تصورات کوتهبینانه و خام است. آزادی یک کالای لوکس برای اشراف و صاحبان قدرت نیست بلکه یک نیروی پایانناپذیر برای آزادسازی ذهن آدمی از هر اندیشه دگم و بازدارنده است. واقعیت این است که ذهن انسان در صورت وجود آزادی کامل میتواند راههای پیشرفت برای آدمیان و نیز جامعههای انسانی را هموار کند و شهروندان هر جامعه دارای نعمت آزادی را به رفاه مادی و نیز آرامش فکر و خیال برساند.
اگرچه مقوله آزادی به مثابه یک نهاد و به دلیل نیروی آزادیبخشی که در ذات خود دارد در تاریخ با سرکوبهای شدید و پرشمار روبهرو شده و هنوز نیز مستبدان عالم از رهبران سیاسی و دارندگان اندیشههای جزمی و منجمد این نهاد را سرکوب کرده و به بیراهه میکشانند، اما تجربه نشان داده است این نیروی پیشبرنده تاریخ انسانی از همه بندهای زورمداران رهایی را تجربه کرده و روزبهروز بر شیفتگان آن افزوده میشود.
برای اینکه مفهوم فایده آزادی را بهتر درک کنیم میتوانیم به تاریخ معاصر رجوع کنیم. تاریخ ۳۰۰ سال تازهسپریشده جوامع انسانی نشان میدهد هر جامعهای به هر میزانی که از نیروی آزادی در سیاست، در امور اجتماعی و در اقتصاد بیشتر استفاده کرده و آزادی را به مثابه اصل و محور همه نوع قانونگذاری و فعالیت قرار داده است از لحاظ معنوی و مادی در صف جلو ایستاده است. کشورهای غرب اروپا (آمریکا، ژاپن، استرالیا و کانادا) را با کشورهای دیگر مقایسه کنید. آمریکا الان در کجای قدرت جهان ایستاده است و آمریکای جنوبی در کجا؟ کرهجنوبی در کجای بلندای اقتصاد ایستاده و کره شمالی در کجا؟ شیلی و کوبا را مقایسه کنید و این را ادامه دهید و ببینید که آزادی چه پیامدهای مبارکی دارد.
روزنامه جوان: یکی از عوامل باخت رسانهای شمایید!
روزنامه جوان طی یادداشتی در شماره امروز خود نوشت: روزنامه هممیهن، به مدیرمسئولی غلامحسین کرباسچی در سرمقاله دیروز خود به موضوع شکست رسانهای نظام پرداخته است. این روزنامه در این یادداشت نوشته: «تقریباً یک گزاره در میان طرفداران وضع جاری مورد اتفاقنظر است. این گزاره هم در جلسات و هم در فضای عمومی مورد تأکید قرار میگیرد. میگویند که در جنگ رسانهای شکست خوردهایم. البته نوعی فرافکنی هم در این ادعا هست، زیرا میخواهند بگویند که دیگر کارهای ما مشکلی ندارد و فقط در این جنگ شکست خوردهایم، درحالیکه این ادعا حقیقت ندارد. باید بگویند که در این جبهه از جنگ، شکست بدتری از سایر جبههها خوردهایم و در جبهههای دیگر نیز وضع مناسبتری نداریم.» این برداشت هم میهن البته برداشت یک سویه خود آنهاست و حامیان نظام یا به قول هم میهن، حامیان وضع جاری، نه فقط در مورد جنگ رسانهای بلکه در مورد گزارههای دیگر همواره انتقاد خود را طرح کردهاند و از قضا نه تنها طرفدار وضع جاری نیستند، بلکه جریان متبوع رسانههایی همچون هم میهن را بانی وضع موجود میدانند و برای همین به رویکرد دوگانه آنها معترضاند. نمیشود حامی حسن روحانی و اسحاق جهانگیری بود و برای آنها مدام تحسین و تمجید خرج کرد و خود را مخالف وضع موجود هم دانست. هر کس باید نقش خود را در این معرکه بپذیرد. جریان اصلاحات اگر مسئولیت پذیر بود، نباید الان آتش بیار معرکه میشد.
یک خبر را با هم مرور کنیم؛ خبرنگار روزنامه هممیهن هم اکنون به اتهام جاسوسی و ارتباط با رسانههای تروریستی بازداشت است. حالا همین رسانه برای دیگران یادداشت مینویسد که چرا در جنگ رسانهای شکست خوردهاید!
حامیان نظام در جنگ رسانهای شکست خوردهاند، اما حزب کارگزاران سازندگی که خاستگاه کرباسچی است و حداقل حامی سه رئیسجمهور بوده که جمعاً ۲۴ سال دولت را در دست داشتهاند و همواره هم رسانه داشتهاند، کجای وضع موجود ایستادهاند و نقششان در شرایط کنونی چیست؟ در اعتمادزدایی از نظام، چقدر نقش ایفا کردهاید، با اینکه همواره در درون قدرت بودهاید؟
منبع: تابناک
کلیدواژه: حادثه تروریستی ایذه ایذه حادثه تروریستی اصفهان جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران مرور روزنامه ها رئیسی رهبر انقلاب مردم اصفهان اغتشاشات اعتراضات یوسف مولایی حادثه تروریستی ایذه ایذه حادثه تروریستی اصفهان جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۷۸۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه
آفتابنیوز :
روزنامه جوان نوشت: دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمانها نگاه ارزشی دارد . عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمانها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.
اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیمگر در سبک زندگی اسلامی را زمان میداند. توجه به ساعات خاص، روزهای هفته، روزهای خاص در ماه، روزهای خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.
تجربه نشان میدهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد میشود. چه اینکه امروزه در تهران روزهای پنجشنبه تعطیل است و مردم از آن بهعنوان روز کارهای عقبمانده استفاده میکنند و جمعه را تعطیل بهمعنای استراحت و تفریح به شمار میآورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان میدهد.
تحولات فرهنگی هیچگاه یکشبه رخ نمیدهد. ذهنیت اجتماعی آرامآرام شکل میگیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل میداند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه بهمرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنجشنبه بهعنوان روز نیمهکاری و کمکار هفته انجام میدهد.
جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگیهای فردی و دینی به شمار آمدهاست. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز میشود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا دهها آداب فردی که برای جمعه تصویر شدهاست.
جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته میشود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یکشنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روزها غفلت داریم.
بعد نمادین دین یکی از عناصر هویتسازی دینی است. عنصر هویتساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین میکند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویتزدایی و عدم تشخص آن جامعه میگردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبهها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.
مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبهها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان میدهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)
در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبهها این است:
«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشورهای بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استانداردهای اقتصاد جهانی است.»
این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سالها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی میزدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت بهسمت استانداردهای مثلاً جهانی یعنی پذیرش گامبهگام نظم غربی در حالیکه امروز دنیا در حوزههای مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.
تشکیل پیمانهای مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگهای و بریکس، پیمانهای مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه بهمعنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.
تأکید میکنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطهای دید، تعطیلی شنبهها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بینالمللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیبها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.